Derin Kasvet Mektupları (29.03.2023)

Evet, şiir hayal ettiğim şeyden çok farklı oluyor. Bu şiirin intihar şiirim olacağını o kadar kabullenmiştim ki… 16.11.12 tarihli Günler Düşü’nü yazarken henüz şiirin ilk 3-4 bölümü ile ilgileniyordum. O zaman yayımladığım günlüğün yayımlanmaya uygun bulmayıp saklı tuttuğum kısımlarında Derin Kasvet Ahdi’ni bitirmeden ölmek istemediğimden bahsediyordum. Şubat, Mart gibi şiiri bitiririm ve şiirle ilişkimi keserim diye düşünmüştüm. O yüzden Derin Kasvet Ahdi benim intihar mektubum ve hesaplaşma tahtam oldu. Son şiirim olduğuna inancım sarsılmaz ve güçlü, hala başka bir şiire nasıl başlanır bilemiyorum. Gelgelelim şiir gerçek bir yüzleşmeye sahne oluyor. Bu şiiri öngörmek benim için imkansız gibi. Zihinsel olarak belirip kaybolduğum anlar şiir içinde. Şiir benim depresyon günlüğüme dönüştü gerçekten. Son olarak sekizinci bölümü bitirdim. Sekizinci bölümün de sona ermesiyle özellikle “depresyon günlüğü” dediğim şeyi daha fazla düşünmeye başladım. Çünkü geçmiş satırlara dair kritik değişiklikler yaptım. Bu şiir bana rüyaların şiiri gibi geliyordu şüphesiz ki. Fakat şimdi baktığımda yalnızca ilk altı bölümün bir rüyalar kolajı oluşturduğunu söyleyebilirim. Rüya şiirin devamında ana tema olmaktan çıkıp yalnızca bir nesne olarak ele alınıyor. Yedinci bölümden itibaren bu hava değişikliği sezilebilir. Tabii bir şiirin yalnızca ilk sekiz kısmını yazdıktan sonra bu şiirin neyle ilgili olduğunu söylemek zor. Bunlar sadece varsayımlarım ya da dileklerim. İlahi Komedya’yı okudum ama bunun şiire herhangi bir faydası olduğunu söylemek zor. Aradığım şeyi bulamadım. Zaten Komedya’yı bitirdiğimde de çoktan şiirin cehenneme yaklaşmasını öngördüğüm kısımlarını farklı bir şekilde yazmıştım. Aslında altıncı bölüm Yabancı’nın adı doğrudan bir Homeros referansı. Odyyseus’un (Outis, Yabancı) ölüler diyarına gidişi ile daha çok benzeşen bir cehennem sekansı yazmış oldum. Bu açıdan baktığında yedi ve sekizdeki ton değişimi, kurtuluş motifleri ve “cehennemse cehennem ilk günden - benzemiyor Dante’nin yazdığına” dizesi daha takip edilebilir oluyor. Yabancı isimli bölümde Odysseus’u, İlahi Komedya’ya tercih edişimin mazereti de budur zaten. Cehennem kendini geçmeye benzer, Homeros’un yazdığına yani. Bu bölümün sonunda bir çatışma noktası olarak baba figürünün çözümlenmesi ile bitmesi de manidar olmuş diye düşünüyorum. Sekizinci bölümde bu çözümün yankısını da Sonsuz Şiir referansı ile göreceğiz. Yedi ve sekizi diğerlerinden ayrı tutmanın sebepleri bunlardı.

Yeni bir bölüm bile yazmaya başladım. Şiir benim için bir mola oluyor bu aralar. Zaten sürekli sana söylediğim tüm bu şeyleri bir de yazmaya karar verdim. Sana bir şeyler yazmayı sevdiğimi biliyorsun.